the world's a stage

August 31, 2005

Ber months na!

Umpisa na ng ber months bukas! Ang bilis 'di 'ba? Sobra! Parang kakatapos pa nga lang ng pasko at ng bagong taon. Parang katatapos pa lang ng summer tapos ngayon ber months na ulit. Panahon nga naman, 'di mo alam natatangay ka na. Sabi ba nga sa kantang Burnout ng Sugarfree, O kay bilis kasi ng buhay, pati tayo natangay..." Maya-maya lang, sa isang iglap, 'di natin namamalayan, magtatapos na kami sa pag-aaral. Hindi ba pwedeng pabagalin ang oras? Kahit kaunti lang...

Ikaw, manhid ka ba?

'Yan ang pinag-uusapan namin kagabi. Si Nicole ang nag-umpisa niyan. May pinapatamaan kasi siyang tao kaya ang status niya sa ym ay "Bakit ba ang daming manhid sa mundo?!" Tapos sumunod-sunod na sila Mikee, Patcha at Kay na nagtatanong kung manhid sila. Tapos sumunod ako. Aminado naman ako eh, manhid ako. Yelo nga ako 'di ba? Pero ang yelo, natutunaw din. Ako, unti-unti nang natutunaw. Hmmm...siguro kung dati 100% akong manhid, ngayon mga 90% na lang. hehe Mataas pa rin pero buti nga nabawasan. Ewan ko ba pero sa sobrang pagka manhid ko, kahit buong klase na ang umiiyak, ako wala lang. Iniiyakan ko nga lang daw eh grades ko. :/ Medyo totoo. Medyo lang. Iniiyakan ko rin naman ang ibang bagay. Hindi lang talaga mababaw ang luha ko. hehe

tsk tsk

Alam ko naman 'yun eh. Matagal na. Pero kailangan pa bang ipagdiinan 'yun?! Talaga bang kailangan sabihin na "wala naman akong pakialam sayo eh!" Ay ewan! tsss

August 30, 2005

bangag

'Di ko alam kung bakit, pero bangag ako! haha Hmmm...bat nga kaya?! haha Huwag na natin alamin ang dahilan. Basta bangag ako. haha Buong araw halos wala kaming ginawa. Ay mali. Wala nga talaga kaming ginawa! Nung umaga, culminating lang namin. Pagdating ng hapon, dapat may klase. Pero natapos na ang lunch (isang oras na ang lumipas) wala pa rin kaming klase. Galing 'noh?! Kami ang klaseng laging walang klase! haha Tapos nag Filipino kami. Wala naman kwenta 'yun! Parang free time lang. hehe Tapos CLE. Wala ring kwenta, nag ensayo lang kami. Tapos huling asignatura, Computer. Parang free time din 'yun kasi na sa harap ka ng Computer, nakikinig ng music at nagdedesign ng program. Ayos 'di ba?!

Quince

Ang daming ayaw ng mga magulang. Mas tamang sabihin, ng isang magulang. Pumayag na ang lahat maliban sa kanya na walang kasamang mga magulang sa Quince. Pumayag na lahat maliban sa kanya na pwede na magsuot ng walang sleeves na gown. (Duh! Saan ka ba naman nakakita ng matinong gown na may sleeves?!) Ang hindi na lang nila pinapayagan ay ang banda!! Argh! Sayang 'yun ha! Spongecola!!! Hay, nakaka-inis! Balak pa nga ata nilang huwag kami pagsamahin ng escort! Ngak! Ano ang silbi ng quince?! Hay talaga naman...

August 29, 2005

salamat!

Salamat at natapos ko na rin ang blog ko! Pasensya talaga sa mga bumisita. Kasi ba naman, kung may mas tatanga pa sa pinaka tanga, ako na 'yun. Nabura ko lang naman ang buong html code ko para dito. O 'di ba?! Kung hindi pa naman katangahan ang tawag dun eh ewan ko na lang. Inulit ko sa umpisa lahat. Nagpuyat ako kagabi. Kanina maaga ako gumising, matapos lang 'to. 'Yung una ko ngang plano kulay itim ang kulay kaso nasagwaan ako. hehe Kaya heto, balik sa puti. 'Yung nasa taas na lang 'yung itim. Alam ko, 'di talaga yan gaanong kaganda. :)

Kahapon

Kahapon, nanood kami ng Hale sa Pavi!!! Grabe, ang saya! Kahit nabasa kami ng ulan at nagmukhang basang sisiw, ayos lang! harhar Nung andun na 'yung pila sa may hagdan papunta sa stage, hindi pa kami pinaakyat nung guard. Eh palakas na ng palakas 'yung ulan nun. Ako 'yung nasa unahan ng pila. Nakita ako ng tatay ni Champ. Pinagsabihan niya tuloy 'yung guard. haha Buti nga! Sabi niya, "Paakyatin mo na yan, basang-basa na oh! Nakaka awa na. Paakyatin mo na." Ayun, pinaakyat kami. :) Nakita ko nanaman si Champ! Tapos si Sheldon, nakita kong naka ngiti ng matagal. Kasi 'yung katabi ko, ang bagal kumuha ng picture. Ayos! Tapos si Omnie...haha nakakatawa lang talaga siya! Ewan ko kung bakit. Basta sa tuwing makikita ko siya, natatawa ako. :) Pero bago kami pumunta sa gig ng Hale, gumawa muna kami ng proyekto sa Chem. Dapat 10.30 ng umaga kami magkikita-kita sa Pavi. Kaso nahuli si Carlene. Kaya nag-ikot muna kami. Dumaan kami sa Sprint Digital, nagpa print ng litrato galing sa phone. At andun nanaman 'yung lalaking feeling close. Pagpasok namin sabi ba naman, "Ikaw nanaman! Ano ginagawa mo dito?!" Grabe ha, kailangan talaga ganun?! 12.00 na naka rating si Carlene. Kasama niya mga pinsan niya (na pinag-tripan pa ko! Tinakot ako sa proyekto namin! Nabsag daw nila. tssss) . Tapos pumunta kami sa bahay nila Vianna para kumain at gumawa ng proyekto. Bumalik kami sa Pavi pagkatapos. Ang dami ng tao pagdating namin. Pero naka kuha kami ng upuan! haha Diskarte namin! :) Basta, astig kahapon, kasama pa namin si Esmie! :)

Nakaka inis!

Bakit nga ba ang daming epal sa mundo? Manyak pa! Kahapon, nung pumasok ako ng Jollibee, may nadaanan akong grupo ng mga lalaki na kumakain. Papunta ako kina Ej nun. Tapos pag labas ko, aba, tiningnan ako (este, tinitigan pala..eek!!!) tapos sabi nung isa dun, "Hi Miss! Hi! Hi!" Malamang 'di ko siya papansinin. Kadiri! Tapos paulit-ulit 'yun. tssss Kasama ko si Esmie nun eh. Sabi nga ni Esmie sasapakin niya. haha Sayang, sana pala binigyan ko sila ng flying kick noh?! Nakaka inis talaga! grrr Mga walang magawa sa mundo!

Kanina

Kanina, pumunta ako ng derma. Hanep, sabi ni Dra. Sahilan, magpalinis daw ako. Eh di magpalinis. Eh unang beses ko, mahapdi pala talaga! waaa tsk! Hapdi tuloy ng mukha ko.

Tama ako 'di ba?!

'Di ba kapag may karelasyon ka na, sasabihin mo sa iba? Ibig kong sabihin, 'di mo lang basta-basta sasabihin na kakilala mo 'yung tao. Sasabihin mo na gf/bf mo siya. Tama ba ko?! Baka naman may bago nanamang uso ngayon. Uso na ba ang i-deny ang isa't-isa?! Sa totoo lang, hindi ko alam kung pano sila nagtagal. Pano nga kaya?! Tingin ko nga nag gagag*han lang sila. :/ Tingin niyo? (Para dun sa mga may kilala sa kanila)

Imbento?!

tssss. :/

August 27, 2005

umalis na sila..awww

Umalis na ang nanay at kapatid ko. Kahapon sila nakaalis. Dapat nga nung Biyernes ng gabi pa. Kaso nagkaroon ng engine trouble and eroplano na sasakyan nila. Kaya alas-onse sila ng umaga kahapon nakaalis. Kung kailan sila babalik, hindi ko alam. Basta ang alam ko, kapag gusto ni Anton umuwi, uuwi siya. Pero 'pag nagustuhan na niya doon, doon na rin siya. hehe Basta 'yun! Heto nga pala ibang litrato namin. :)

Image hosted by Photobucket.com

ako lang yan..haha

Image hosted by Photobucket.com

Kami ni Anton

Image hosted by Photobucket.com

Kami ni Areel

Image hosted by Photobucket.com

Kaming tatlo


kahapon...

Kuhanan ng cards kahapon. Masaya ako!!! May merit ako!!! yehey! :) Grabe! Salamat talaga ng marami kay Lord! Da best talaga si Lord! :) Sa mga naka tanggap ng merit, congrats sa inyo! Kay, Mikee, Mau, Dana, Jalvin (woohoo! Si Ibarra! haha), Joan, Mina(in love kasi sa kalbo! haha), Mica, Kristine, Carlene, Joy, Biney at sa tingin ko may isang tao pa kong nakalimutan, congrats!!! (pasensya, may memory gap ako.hehe)

kagabi...

Pagkatapos ng klase, pumunta kami kina Karmin kasi kaarawan niya. 15 na siya! hehe Ang dami nga namin eh! 12 kami! Sayang, hindi nakasama si Mau. hehe Gumala muna kami sa may park tapos kumain ng dinner. Tapos nun, gusto magpaka senti ni Karel kaya sumama kami kina Kiles (nakababatang kapatid ni Karmin na lalaki) at kay Roland (kaibigan ni Kiles) humanap ng gagamba o mag spider hunting. hehe Ang dilim ng mga daan sa San Jose 'pag gabi. Tanging flashlight lang ang dala namin. Wala kasing masyadong tao. Nakaabot kami sa may park. Pero walang nahanap na gagamba. awww At habang naglalakad kami ni Karel...parang timang si Karel! Hinuhuthutan ako ng impormasyon! haha Tapos, bumalik na kami sa bahay. Hindi pa nakuntento si Karel. Gusto pa daw niya mag senti. awww Sinama niya si Mela. Ayaw ko na sana sumama pero pinilit niya ko. Kaya sumama na rin ako. Naglaro kami nung 20 questions. Basta magtatanong ng 20 tanong na dapat sagutin. Ayun, medyo marami rin nalaman. Kaso hindi sila nakapag senti. Ako daw ba kasi ang isama nila?! Eh wala akong ginawa kundi tumawa! haha Tapos nung andun ulit kami sa may madilim na daan, grabeh! Nakakatakot! May 3 lalaki (parang mga adik nga eh! eek!) na nakasalubong namin. Tapos nahalata ko na nakatingin sila saming tatlo. Pagka salubong namin, sabi ba naman nila, "Hello pretty girls!" Grabe! Nakakatakot talaga! Parang mga maniac! Eek! Tapos nun, bumalik na rin kami sa bahay. Nagpatuloy sa pagsesenti sina Mela. Pumasok na ko sa loob kasi 'di naman ako ma-senting tao. hehe Tapos napanood namin 'yung video nung lalaking bawat salita sa kantang torn ay nilalagyan ng galaw. haha Astig! Gabi na ako nakauwi. hehe

hmmm...

Like o love? hmmm...haha It's for me to know and for you to find out. haha Gets to ni Mela. 'Di ba Mela?! haha :)

tula

May pinapagawang tula sa amin sa ELA. Dapat daw 4 na stanza, 4 na lina bawat stanza at 10 pantig bawat linya. Heto ang nagawa ko. :)

Enraptured Heart

What is this feeling i just can't explain?
I thought of you like I would always do
And then a smile was edged onto my face
My body quivered and my heart felt bliss

You opened you heart and in a moment
I felt so nigh to you and you to me
but there in you heart, i saw her not me
Once again, I was crushed and I felt numb

I can't escape from this reality
you, who always meant the whole world to me
Will always be the same you who pains me
And though it hurts this much, I let it be

This feeling I have, now I know it's love
Yes, I love you, how I wish you do too
Cause no matter how I try to fight this
Everything I do just leads me to you


Ano? Ayos ba o dapat kong baguhin?!

dahil sabi ni Mau

Sabi ni Mau gumawa daw ako ng picture namin ni Japoy ng magkasama at ipaglalandakan daw niya na mahal ko na si Japoy. haha Heto na. Pangit eh, minadali lang kasi. Sorry. Si Mau kasi nagmamadali. Baka mag offline na daw siya. hehe :)

Image hosted by Photobucket.com

August 24, 2005

masaya ako!

Tama, masaya ako! Hindi lang masaya, masayang-masaya! Biruin mo, naka 93% ako sa grade ko sa card sa Geom!!! woohoo!! Milagro ito! Salamat Lord! Mahal mo talaga ako! hehe Pero 'di nga, sobrang salamat talaga! Sa nagdasal diyan para sa'kin...kilala mo kung sino ka. haha Malakas ka pala kay Lord noh?! hehe 'Wag ka mag-alala, pinagdasal din kita dun sa exams mo at kay *ano*. Wish mo lang na malakas din ako kay Lord. :) Pero heto ang astig, si Mina, naka 98!! Hanep! Biruin mo, 98...sa Geom pa! Grabe talaga ang utak nung babaeng 'yun! Si Jalvin naman 95! Isa pa 'yun. Dahil daw 'yun sa mga constellations nila sa mukha. haha Papalagay din daw nga kami ni Mau eh. 'Di ba Mau?! haha 'Yan muna, wala ako sa katinuan ngayon. Nakaka-high pala ang Geom. Parang shabu at marijuana all in one hithit! haha

August 23, 2005

Spirited Away

Hanep 'tong pelikulang 'to! Ang ganda! Pinanood namin 'to kanina. Ang galing talaga! Tama ang sabi ni Ms. Kathy, very poetic nga talaga. Tungkol ito sa iba't-ibang uri ng pagmamahal. Pero syempre, ang pinaka litaw pa rin sa lahat ng uri ng pagmamahal ay ang pagmamahal ng isang babae sa isang lalaki. Kinilig talaga ako kina Haku at Chihiro! Ang gwapo pa ni Haku! haha Biruin mo, talagang handang magsakripisyo si Chihiro para kay Haku. At dahil sa pagmamahal niya kay Haku, nawala ang sumpa na ibinigay ni Zeneba na dapat ay papatay kay Haku. Pag-ibig nga naman. Kaso nga lang, si Haku ay hindi isang tao. Siya ay isang espiritu. Siya ang espiritu ng ilog na minsang nagligtas kay Chihiro. Kaya naman parang kilala na nila ang isa't-isa nang magkita sila sa mundo ng mga espiritu. Si Chihiro naman ay isang tao. Heto 'yung nangyari sa pelikula. Sina Chihiro at ang kanyang mga magulang ay nagpunta sa isang lugar. Nakakita sila ng makakainan. Kumain ang kanyang mga magulang at naging mga baboy. Nang gumabi na, naglabasan ang mga espiritu. Hinahanap nila si Chihiro. Si Haku ang dumating para tulungan siya. Dapat ay tatawid sila sa tulay ngunit hindi siya maaaring huminga habang tumatawid dahil makikita siya ng ibang espiritu. Nang isang hakbang na lang ang gagawin niya, nagulat siya at biglang huminga. Kinailangan niyang kumuha ng trabaho sa lugar na iyon upang mailigtas ang kanyang mga magulang. Iyon din ang sinabi ni Haku sa kanya. Naging malapit sina Haku at Chihiro. Kinuha ni Yubaba ('yung masamang taga pamahala) ang pangalan ni Chihiro at ginawa itong Sen. Sabi ni Haku, kailangan tandaan ni Chihiro ang kanyang tunay na pangalan upang makaalis sa lugar na iyon. Nalaman ni Chihiro na si Haku ay tulad niya rin na kinuhanan ng pangalan ngunit hindi niya ito matandaan. Lumipas ang mga araw hanggang sa isang araw, nakita niyang nasaktan si Haku. Sinugatan ito ng mga papel na tila may buhay. Nagdudugo si Haku sa loob dahil na rin sa sumpa na nilagay ni Zeneba (ang kambal ni Yubaba). Nalaman ni Chihiro na may inutos na nakawin si Yubaba kay Zeneba at ang tanging paraan para matanggal ang sumpa ay ang puntahan si Zeneba at humingi ng tawad para kay Haku. Sabi ni Kamaji (isa pang kaibigan ni Chihiro) na delikado ito. Ngunit desidido si Chihiro na gawin ito para kay Haku. Nang magtanong si Rin (isa ring kaibigan ni Chihiro) kung bakit niya ito gagawin, sabi ni Kamaji "It's somethng you will never understand. It's what you call love." Tapos pumunta na si Chihiro kay Zeneba. Hindi naman pala nakakatakot si Zeneba. Mabait nga siya eh. Tapos nang tiningnan ni Zeneba ang golden seal na may sumpa, sinabi niya kay Chihiro na nawala na ang sumpa. At ang tanging magpapawala lang nito ay ang dalisay na pagmamahal. Maya-maya ay dumating na rin si Haku at sinundo si Chihiro. Habang naka sakay sa likod ni Haku (dragon si Haku) ay naalala ni Chihiro ang tunay na pangalan ni Haku. Si Haku pala ay isang espiritu ng Ilog na dating nagligtas kay Chihiro. Dahil dito ay maaari na ring maka-uwi si Haku. Nang makabalik sa lugar nina Yubaba ay mayroon siyang binigay na hamon kay Chihiro. Kung maka-pasa siya ay makakabalik siya sa mundo ng mga tao. Ngunit kung hindi ay mananatili siya sa mundo nila. Naka-pasa si Chihiro at naka-balik sa mundo ng mga tao. Naiwan si Haku sa lugar nila ngunit nangako kay Chihiro na magkikita sila ulit. awww hehe Hmmm...bitin 'yung pagtatapos. Hindi ipinakita kung nagkatuluyan nga silang dalawa. Nakaka inis nga eh! Gagawa na lang ako ng sarili kong pagtatapos: Nagbalik si Chihiro sa mundo ng mga tao. Si Haku naman ay pumunta kay Yubaba at hindi na nagtrabaho para sa kanya. Pinakiusapan ni Haku si Yubaba na maging tao at ito naman ay natupad. Nagkita ulit sina Chihiro at Haku at sila ang nagkatuluyan. haha Ang pangit! Hayaan na natin. Ang mahalaga, nagkatuluyan sila. hehe Pero 'di nga, seryoso ako, panoorin niyo! Maganda talaga siya!














waaaaa!! sina chihiro at haku!!!







heto si Haku bilang isang tao



heto naman si Haku bilang isang dragon





heto naman si Chihiro!


'Yan muna! Ang gwapo talaga ni Haku!!! hahaha

August 22, 2005

ang labo ng buhay

Tama si Mikee, ang labo nga talaga ng buhay. Ang labo ng mga tao. Hindi ko talaga maintindihan 'yung mga sinasabi nila sa akin kanina. Hindi ko makuha. Pero lahat sila, kaunting sabi lang, alam na agad. Sila ba ang malabo o ako?!

.....

Oo na...

heto, senti muna tayo!

I'll never understand just what you are to me but you were never mine and perhaps never will be. Even as I hold you close, your thoughts are far away. And I can only wish you'll learn to love me back someday.

It's hard to love someone who loves someone else. You have to ignore the pain and swallow your pride just to be a friend. But somehow in the end, it's all worth it cause friendship lasts longer than love.

Sometimes the one you love turns out to be the one who hurts you the most and sometimes the friend who takes you into his arms and cries when you cry turns out to be the love you never knew you wanted.

I love you that I would sell my soul to the devil just for you. But all I can do is stare and be happy for you. Cause that's what God sent me here to be. A friend. Just one damn friend.

It's okay for me to be your friend, it's better than nothing. But what hurts me so much is the fact that although I love you far more than anyone else will ever do, that's all I'll ever be. A friend.

What if the person you love tells you, "Do you know that there's no other person I've ever loved and will always love as much as I love you?" You probably couldn't say a thing. But what if he follows it up with, "You know, as a friend."

Too bad I asked for more when all I needed was a friend. Too bad I gave my heart when all he needed was my hand. Too bad I fell for someone I can never have, someone who's willing to give me all but not love.

The hardest part in loving is when you can only view the person you love from a distance and not be able to tell him how much you love him because to him you are just his friend.

It's unfair how the world works. When you love someone, every little thing he does to you is already a big thing but for him it's only a friendly gesture and he doesn't even know that he's making you fall for him even more.

You can hear my voice but you can't hear it trembling. You can feel my touch but not my heart pounding. You can see me as I am but not as I see you. In silence, I'm screaming, "I love you." Too bad I asked for more when all I needed was a friend. Too bad I gave my heart when all he needed was my hand. Too bad I fell for someone I can never have, someone who's willing to give me all but not love.

You can hear my voice but you can't hear it trembling. You can feel my touch but not my heart pounding. You can see me as I am but not as I see you. In silence, I'm screaming, "I love you."

I really don't know what to do or what to say to you. I don't even know if I should tell you I care for you. But everytime I receive a message from you, my heart starts to say, "If only you knew."

We're close but I know I'm just a friend to you, a friend by your side watching everything you do, a friend who would never leave you for someone new, a friend who won't make you feel blue. A friend, you see, who happened to fall for you.

If you're afraid to love a person because of friendship, you have two choices. Either say what you feel and let love take its place or forever hide the love under a friendship full of pretensions.

Being friends with someone you'd rather be in love with is like being invited behind a barn to look at the stars. And only to look at the stars.

It's hard to live alone. It's harder to choose someone you could love. But the hardest part of loving is to admit you have fallen in love with someone you didn't mean to love from the start.

I don't know whether to smile because you're my friend or cry because you're not mine.

My lips may not speak so you may not hear, my hands may not hold so you may not feel, my moves may not show so you may not know but my heart can't pretend that I don't love you more than a friend.

You think I don't like you, you think I don't care. But give it a chance because I know something's there. You are my good friend and I know that it's true. I never thought this would happen but I'm falling for you.

Meeting you is by chance, becoming your friend is by choice but falling in love with you is totally beyond my control.

All you can see when you look at me is a friend who'll be there till the end. But have you ever given a thought about what I see when I look at you? I don't just see a friend but an angel who means the world to me.

What if I tell you I'm starting to care? What if I tell you I'm here to stay? What if I hold you like I never do? What if I find out I can fall for you? What if I tell you I'm halfway there? Almost there?

I never asked for this feeling, I never thought I would fall, I never asked for any rainbows or stars at all. I wasn't looking for any inspiration but my emotions were in control. I found out but too late, I already did fall.

Please allow me to stare at you. Please let me prove this love is true. Please give me a chance to be closer to you. Please, for I'm falling in love with you.

I should've seen it coming, I should've opened my eyes, I should've been more sensitive about it, I should've realized why. Now I'm feeling sorry for myself cause when you told me we're just friends, you broke my heart and you don't know how much it hurts.

I love you without knowing how. I love you without knowing when. I love you without knowing why. I love you even though knowing to you, I'm just a friend.

Love and Friend are walking in a village. Love falls into a well. Why? Cause Love is blind. Friend also jumps inside. Why? Cause Friend will do anything for Love.

Marami pang ganyan sa www.mushed.panalangin.net

August 21, 2005

awww

Hanggang ngayon ay may hang-over pa rin ako sa Kim Possible. haha 'Di naman halata na adik ako noh?! hehe May naalala akong sinabi ni Ron kay Kim. "You don't need to look somewhere else to find someone who likes you. You can look just there...or here." awww Pero tulad ng dati, hindi 'yan ang saktong sinabi niya. hehe Basta! Gusto ko talaga silang dalawa! :)

Wala siya...

Wala siya kanina. Hindi ko siya nakita. Bakit ba ganun? Pasulpot-sulpot siya palagi. Sa bagay, hindi ko naman hawak ang schedule niya. hehe Hayaan mo na nga.

La Salle!

Talo nanaman ang La Salle sa FEU. Ang nakaka-inis, isang puntos lang ang lamang ng FEU at sa La Salle pa ang huling bola. May mga 15 segundo pa, mga 3 beses ang chansa para maka-shoot. Pero sinayang nila 'yun! Hay, talaga naman! Sa unang quarter, 9-24 ang score pabor sa La Salle. Anong ginawa nila? Nagpahabol sila hanggang sa maunahan sila ng FEU sa puntos! Pero sa totoo lang, maganda 'yung laban kanina. Gitgitan kaya nakakatuwa panoorin. Pero mas masaya sana kung nanalo nga ang La Salle. Pero sa totoo lang ha, ang galing ng laro nila Joseph Yeo, Ryan Arana, Jayvee Casio, Ty Tang at Rico Maeirhofer (okay, pasenya na kung mali spelling ko kay Rico Ma--- something. hehe) Basta! Ang galing ng asawa ko! hehe Si Joseph Yeo ang tinutukoy ko dun ha! hehe

may bago akong mahal...

Kilala niyo kung sino? Isang clue: maliit siya! Mali 'yang iniisip niyo. haha Pangalawang clue: Minsan lang siya magsalita pero makulit! Alam niyo na? Hindi pa?! Huling clue: Hubad siya! Kilala niyo na?! Sirit?! Si rufus! haha Wala lang! :)

pano nga kaya?

Naisip ko lang, pano nga kaya kung naniwala ako dati sa isang salitang 'yun? Naisip ko 'yung pag-uusap namin dati. Hindi ko siya sineryoso. Hindi ko sineryoso 'yung isang salitang 'yun. Hindi ako naniwala. Pero pano nga kaya kung naniwala ako? May magbabago kaya? Hindi ko maiwasang maisip kung ano ang maaaring mangyari kung ganun nga. Kasi naman, nung sinabi niya 'yun, may mga bagay na nag-iba. Andyan 'yung gagawin niya 'yung mga bagay na hindi naman niya normal na ginagawa. 'Yung tipong magtetext sa'yo ng walang dahilan. Naalala ko ginawa niya 'yun pagkatapos ng exam namin. Nagtanong kung kamusta daw. Nagulat nga ako nung ginawa niya 'yun kasi hindi nga siya ganun sa akin. Halos buong araw kami magkausap. At nasundan pa 'yun. Pero kung gaano ka bilis 'yung mga pangyayaring 'yun, ganun din kabilis na nawala. Hindi ko nga alam kung totoo 'yung isang salitang binitawan niya eh. Hindi ko na rin tinanong. Nung hindi ako naniwala sa kanya, iniba niya 'yung salita at napaltan ng isa pa. Hay, basta! Bahala na nga...

August 20, 2005

si Kim at Ron!!!

Kakatapos ko lang manood ng Kim Possible the movie at...may gusto nga si Kim at Ron sa isa't-isa! hehe Nakakatuwa nga si Ron eh! Napaka defensive niya kanina. Tinatanong pa lang ni Kim kung ano may problema siya, sabi niya na agad, "No, no, I don't have a problem with Eric! Nah!" haha Wala lang, nakakatawa talaga siya! 'Dun sa movie, namomroblema si Kim dahil wala siyang boyfriend. Siya na lang kasi 'yung wala. Tapos 'yung ibang cheer leaders, 'yung mga boyfriends nila 'yung tipong captain ng basketball, soccer, footbal. Eh siya, parang si Ron na lang daw palagi 'yung kasama niya. Eh si Ron daw ay isang "loser" kaya parang hindi siya isang "boyfriend material" para kay Kim. Pero sa dulo, nalaman ni Kim na gusto na rin pala niya si Ron. Mas nauna lang na-realize ni Ron na may gusto siya kay Kim (simula nung dumating si Eric). Sabi nga ni Ron, "What is this I'm feeling? Is there something? I guess there was always this something" Hindi 'yan 'yung eksaktong sinabi niya, pero parang ganyan. (Pasensya na kung palagi kong 'di alam 'yung mga saktong sinasabi nila. hehe) At tama si Ron, hindi naman kailangan tumingin pa kung saan saan para makita ang taong gusto mo dahil malay mo, siya pala ang taong pinaka malapit sa'yo. :) Minsan kasi nabubulag tayo. Iniisip natin na hindi posible kahit na alam natin lahat sa mundong ito ay posible naman. Minsan meron tayong hindi nakikita dahil natatakot tayo sa katotohanan na baka nga gusto na rin natin ang taong iniisip natin ay kahit kailan hindi natin pwedeng gustuhin o mahalin. 'Di ba?! :) May kanta nga pala sa Kim Possible, 'yung Could it Be? Heto 'yung lyrics.

Could It Be
Cristy Carlson Romano


I know we've been,
Friends Forever,
But now I think I'm feelin' somethin' totally new.
And after all this time,
I've opened up my eyes,
Now I see.
You were always with me!


Could it be,
You and I,
Never imagined?
Could it be,
Suddenly,
I'm fallin' for you?
(I am falling!)
Could it be?
You were right here beside me,
And I never knew?
Could it be,
That it's true,
That it's you?


(Could it be?)

That it's you!

It's kinda funny you were,
Always near.

But who would ever thought that we would end up here?
And everytime I needed you,
You've been there for me through,
Now it's clear,
I've been waiting for you!


(Could it be?)
Ohhhhhh,
It's you!

'Cause today's the start of the rest of our lives,
I can see it in your eyes------!
Oh, that it's real,
And it's true,
That it's just me and you?
Could it be?
(Could it be?)
That it's true,
That it's YOU!


(Could it be?)
Oh, yeah!
That it's you!

Could it be,
That it's true,
That it's you!

(Could it be?
That it's true?)
Could it be,
That it's true,
That it's you!
(Could it be?
That it's true?)

That it's you!
(That it's you!)

Oh, it's YOU!

Kim Possible!

Kanina pa ako nanonood ng Kim Possible So The Dramathon. hehe Kanina pa naka bukas ang aming telebisyon at malapit na itong mag welga. haha Sa wakas! Masasagot na rin ang tanong ko kung may gusto si Kim at Ron sa isa't-isa! Yehey! Basta ngayon ang alam ko, may gusto si Ron kay Kim. Eh si Kim kaya?! Hmmm..malalaman natin yan! Malapit-lapit na!!! 19 minuto na lang!! woohoo!! Okay, ang babaw ko na. hehe

Rakestra

Napakinggan ko ang Rakestra kagabi sa Campus Radio. Hanep! Ang galing talaga! Astig! Nagsama ang rock at orchestra pero ang ganda! Ang ganda nung Akap ng Imago nung tinugtog nila. Pati 'yung Burnout ng Sugarfree! Ang galing talaga! Hanga talaga ako, sobra! Tapos nakakatuwa si Ebe nung sinabi niya na, "para sa'yo to...kahit 'di na kita nakikita, para sa'yo to" Hindi 'yan ang eksaktong sinabi niya, pero parang ganyan. 'Yan 'yung susunod nilang tutugtugin ay 'yung Burnout na. Magandang kanta 'yun! Buti nga at narinig ko ulit eh. Matagal-tagal ko na rin kasing hindi naririnig. Sa totoo lang, nakalimutan ko na pati kung paano 'yung tono. Pero salamat sa Rakestra at naalala ko. hehe Heto 'yung lyrics.

Burnout
Sugarfree


O wag kang tumingin
ng ganyan sa ‘kin
wag mo akong kulitin
wag mo akong tanungin

Dahil katulad mo
ako rin ay nagbago
di na tayo katulad ng dati
kay bilis ng sandali

O kay tagal kitang minahal

Kung iisipin mo
di naman dati ganito
teka muna teka lang
kailan tayo nailang

Kung iisipin mo
di naman dati ganito
kay bilis kasi ng buhay
pati tayo natangay

O kay tagal kitang minahal

Tinatawag kita
sinusuyo kita
di mo man marinig
di mo man madama

O kay tagal kitang mamahalin
O kay tagal rin kitang mamahalin

August 19, 2005

nakakapagod!

Nkakapagod 'tong araw na 'to. Sobra! Umaga pa lang, pawisan na. haha Nag-umpisa ang araw na 'to sa Palarong Pinoy. Tapos nag-ensayo kami halos buong araw para sa ipapalabas namin sa culminating activity sa Buwan ng Wika. Nakakapagod 'di ba? Pagkatapos mo ba namang maglaro ng luksong lubid at kung anu-ano pa ay magsasasayaw ka buong araw? Hay, pero syempre 'yun ang dapat naming gawin dahil malapit na rin ang culminating activity.

Could Be Wrong

Isa nanamang kanta ng MYMP. Maganda rin! Bakit ba lahat ng kanta ng MYMP ay magaganda? hehe

If I could hold your hand
Look into your eyes
Would you try to understand?
The things I'm gonna say

If I could show you boy
How much I feel for you
Would you turn around?
And tell me you feel the same way too


Could be wrong you know
Coming out the blue
I really have to say this
Baby I LOVE YOU

If I could get it right
And tell you face to face
Would you think that I am true?
Believe me when I say


I wanna let you know
I just don’t know the way
I wanna shout it out
Hear me when I say


These blues will always hang around
Until the moment I let it go
And let you know


I wanna let you know
I just don’t know the way
I wanna shout it out
Hear me when I say

Baby I love you
I wanna let you know
Baby I love you
This you oughta know


Ganda 'di ba? Hanep! haha

August 18, 2005

sa wakas, nabawasan na

Nabawasan na rin ang depresyon ko. Bakit? Dahil una, medyo mataas naman ang nakuha kong marka sa exam sa Chem. 71/80. Pwede na 'di ba? Pangalawa, hindi naman pala 85% ang pinaka mataas na grado sa Chem. 90 pala! Alam kong hindi ako 'yun pero masaya na ko! Dahil kung 85 'yung pinaka mataas, malamang 80 na lang ako. Eh ngayon na 90 na, malamang na mga 85 ako. Yehey! :) Masaya na ko sa ganun. Pero hindi pa rin ako kontento. Pangatlo, meron na kaming hands-on sa Computer, ibig sabihin, kapag nag exams na kami ngayong ikalawang markahan ay 10% na lang 'yun! 'Di tulad noong unang markahan na 30% ang exam. Hay, mahal talaga ako ni Lord! Nagkaroon ako ng pag-asa na mga 1% lang. 1% pag-asa na magkakaroon ako ng merit. Hindi na ko aasa ng ganun kalaki kasi baka mabigo nanaman ako pag nalaman kong hindi ako makakatanggap nun. Pero hindi ko maiwasan na sumagi sa isip ko na SANA, sana lang talaga makakuha ako. Sabi ko nga kay Lord, kahit saktong 90 na lang. Wala na kong pakialam sa ranking sa klase. Ang akin, makakuha ng merit. Pero mukhang 'di pa rin posible. May iba pang mga asignatura na dapat alalahanin. Andyan pa ang Geometry at ang World History, isama mo pa ang TLE. Oo nga pala, panlimang dahilan kung bakit nabawasan ang depresyon ko ay dahil nadagdagan ako ng puntos sa exam ko sa Geom. hehe Masaya na ko doon! Kahit konti lang tinaas nun, basta tumaas! Buti na lang at medyo masaya naman pa lang magtatapos ang linggong ito. Akala ko puro depresyon ang mararamdaman ko eh! :)

masakit na sa taenga

Pagdating ko sa bahay, narinig ko agad ang bulyawan ng aking mga magulang. Sa bagay, sanay na naman ako eh. Araw-araw, oras-oras, minu-minuto at segu-segundo na lang ganun sila. Pero masyado ng masakit sa taenga eh. Nakaka bingi na! Nakaka irita sila, parang mga bata. Biruin mo, pati shampoo ng kapatid ko eh pinag-aawayan pa! Ultimo shampoo ha! 'Di ko na talaga alam ang patutunguhan ng pamilyang 'to. Oo nga pala, baka nakakalimutan ko, wala na nga palang pamilya dito.

August 17, 2005

nakaka-inis

Naiinis ako sa sarili ko! Tama nga 'yung hula ko na bagsak ako sa computer exam namin. Sinabi ko na rin sa mga magulang ko na huwag na umasa sa merit card ko at huwag na rin umasa na mataas ang mga grado ko. Sabi nila ayusin ko na lang daw ngayong ikalawang markahan. Pero bakit ganun? Hindi man lang sila nagalit?! Nakakpanibago yata 'yun. Sa bagay, nakita naman sila kung paano ako nag-aral eh. Alam naman nila na ginawa ko na lahat. Pero hindi ako kontento eh. Ako mismo ang naiinis sa sarili ko. Hindi ko alam kung bakit. Alam kong nagawa ko ang dapat kong gawin pero parang kulang pa rin 'yung mga 'yun. Kulang pa nga ba o hindi lang talaga ako kontento dahil alam kong kung nakaya ko magkaroon ng merit noon ay kaya ko rin ngayon? Kung alin man sa dalawa ang dahilan, wala na rin akong pakialam. Basta pagbubutihin ko na lang ngayon. Sa totoo lang, kahit anong gawin ko, frustrated pa rin ako sa sarili ko.

Bakit nga ba?!

Minsan ba nagawa niyo na magtanong sa sarili niyo tungkol sa isang bagay na ayaw niyo naman marinig 'yung sagot? Pero dahil sadyang makulit 'yang utak mo, itatanong at itatanong mo pa rin sa sarili mo kahit na paulit-ulit na tulad ng isang sirang plaka 'yung sagot na ayaw mo marinig? Bakit nga ba ganito tayo?! Hindi ba pwedeng hindi na lang magtanong sa sarili para hindi mo na rin marining ang knatatakutan mong kasagutan?! Sa kasawiang palad, hindi pwede. Sa palagay ko, kaya tayo ganito ay para mas makilala natin ang ating mga sarili. O kaya naman ay para maliwanagan tayo sa isang bagay o 'di kaya naman ay upang matutunan natin tanggapin ang isang bagay. Tulad ko, ilang beses ko na ba tinanong ang sarili ko tungkol dun? Marami na, hindi na nga mabilang eh. Paulit-ulit 'yun hanggang sa natutunan ko tanggapin sa sarili ko na ganun na nga. Tapos ngayon, paulit-ulit ko nanamang tinatanong sa sarili ko ang tungkol sa isang bagay. Ayoko man marinig ang sagot, kailangan ko ulit-ulitin para matutunan kong tanggapin. Tanggapin na kailanman ay hindi mangyayari ang mga iniisip ko. Ayaw ko man marinig ang mga sagot sa aking mga katanungan ay ito ang dapat gawin. Haaay, naiintindihan niyo pa ba ang mga sinasabi ko?! Ah basta! Isang paraan para matanggap ang katotohanan.

August 16, 2005

parang mali na lahat

Oo, parang mali na nga lahat ng nangyayari sa buhay ko ngayon. Depressed ako, maniwala kayo o sa hindi. Una, 'yung sa pamilya namin. Alam ko wala ng pag-asa 'yun eh, pero syempre, 'di mo maiwasan na umasa kahit na konti lang. Tapos ngayon, aalis pa 'yung mommy ko pati si Anton. Pangalawa, sa school. Wala na, bagsakan na siguro talaga ako ngayon. Aasa pa sana ako ng merit eh, kaso milagro na lang ulit 'yun. Biruin mo, sa chemistry, 85% na lang daw 'yung pinaka mataas na makukuha namin sa card. Malamang hindi pa ako 'yung makakakuha nung pinaka mataas na grado. Kaya sa palagay ko, mga 83 na lang 'yun. Pangatlo, naiinis na talaga ako. Pero hindi rin naman niya kasalanan. Kasalanan ko. Inaamin ko naman 'yun eh! 'Di naman niya alam na ganun na pala. Kung ipapaalam ko? Bahala na. Bahala na si Lord sa akin. Parang hanggang asa na lang ako. Ano ba dapat? Mali na ba talaga ang umasa? Parang dun na lang ako magaling eh. Parang 'yun na lang talaga ang kaya kong gawin. Hay Ayeen, dapat ang lagi mo na lang inaasahan ay ang pinaka masamang pwedeng mangyari. Ika nga sa ingles "always expect for the worst." Pero hindi kasi ako ganung tao. Hindi ko na alam gagawin ko sa buhay ko, sa totoo lang. Nag patong-patong nanaman lahat. Nakakainis! Naiinis ako sa sarili ko. Hindi na talaga ako dapat umaasa dahil wala na rin namang dapat na asahan pa. Ititigil ko na talaga to. Sana lang tulungan ako ni Lord. Nahihirapan na rin ako eh. Nakatawa man ako, sa loob ko, laging may kulang. Haay...hindi na rin mapupunan 'yung pagkukulang na 'yun. Isa pa, inaamin ko na may ka-engotan din ako. Kung 'di ko lang sana hinayaan 'yung sarili ko. waaaaa! Ayoko na talaga!!! Tama na!!! :/

panalangin

Alam niyo ba 'yung panalangin para sa mga desperado na? "Lord, if he's the one, please let everything fall into place. But if he isn't...Lord pwede siya na lang? Dasalin ko na rin kaya 'yun? haha 'Di pa naman ako desperado. Malapit-lapit na. hehe Tama na nga. Maloloka na ko. Pakasaya na lang tayo! :)

August 15, 2005

nakaka-depress

Nakuha ko na ang ilan sa mga marka ko sa exams. Nakaka-depress 'yung iba, lalo na sa Geometry. Biruin mo, 86% lang! Hay, buti sana kung matataas din 'yung nakukuha ko sa mga pagsusulit. Nakaka-inis! Pero medyo okay na rin 'yun. Tanggap ko naman na kahit kailan ay hindi ako magiging magaling pagdating sa mga numero. Gustuhin ko man ang Matematika, ang mga numero na rin mismo ang umaayaw sa akin. hehe Isa pa, tanggap na rin ng mga magulang ko na hindi talaga ako magaling doon. Saka alam kong nagawa ko naman lahat ng makakaya ko sa exam na 'yun! Dugo't pawis ko rin 'yun noh! Sinikap ko na matapos 'yun! Buti na nga lang at pumasa ako. Marami rin kasi ang bumagsak. Pero kahit na, hindi pa rin ako kontento sa 86 ko. Hay...sana lang medyo mataas pa makuha ko sa card. Kahit 88 lang masaya na ko. Gusto ko sana 90, kaso mukhang milagro na hinihingi ko. Hmmm...sa totoo lang, 'yun lang naman ang nakaka-depress kong nakuha eh. 'Yung Filipino ko, perfect 'yun dahil dun sa plus 10 ko sa comic strip. hehe Sobra pa nga ung marka ko eh! 77/75! hihi Tapos 'yung sa CLE naman, 71/75...96%. Ayos na rin 'yun! Kaso sentido kumon lang 'yung minali ko! Asar! Sa Arts naman, 7/10. Ayos na rin 'yun. 'Yun pa lang mga alam ko. Natatakot ako sa marka ko sa Chem. Sana mataas. Basta, sana mataas 'yung mga marka ko sa card.

Kailan???

Alam niyo ba 'yung kanta ng MYMP na Kailan? Hanep! Nakaka LSS! Kahapon pa ako LSS dun eh!Tingnan ninyo 'yung gif dun sa tabi, 'di ba parang ganyan 'yung sinasabi nung kanta? haha Wala lang! Bibili na nga ako ng cd ng MYMP. Kaya lang, baka abutin nanaman ng ilang buwan bago ako makabili nun. Kailangan ko pa amg-ipon at hindi lang naman iyon ang pinag-iipunan ko! Tapos 2 pa ung cd nila. Bahala na nga! Kasi, nakaka adik sila sa totoo lang! hehe 'Yung tipong kapag narinig mo sila, hindi mo mapigilan makinig. Ganda kasi ng boses ni Juris eh! Parang pampa kalma. hehe Ilalagay ko ulit 'yung lyrics ng kanta. :)


Kailan
MYMP


Bakit kaya nangangamba
Sa tuwing ika'y nakikita

Sana nama'y magpakilala
Ilang ulit nang nagkabangga
Aklat kong dala'y pinulot mo pa
'Di ka pa rin nagpakilala

Bawat araw sinusundan
'Di ka naman tumitingin
Ano'ng aking dapat gawin
Bakit kaya umiiwas
Binti ko ba'y mayroong gasgas
Nais ko lang magpakilala
Dito'y mayroon sa puso ko
Munting puwang laan sa 'yo

Maaari na bang magpakilala

Bawat araw sinusundan
'Di ka naman tumitingin
Ano'ng aking dapat gawin

Kailan (kailan), kailan mo ba mapapansin ang aking lihim
Kahit ano'ng aking gawin, 'di mo pinapansin
Kailan (kailan), kailan hahaplusin ang pusong bitin na bitin
Kahit ano'ng gawing lambing, 'di mo pa rin pansin


Bakit kaya umiiwas
Binti ko ba'y mayroong gasgas
Nais ko lang magpakilala

Bawat araw sinusundan
'Di ka naman tumitingin
Ano'ng aking dapat gawin

Kailan (kailan), kailan mo ba mapapansin ang aking lihim
Kahit ano'ng aking gawin, 'di mo pinapansin
Kailan (kailan), kailan hahaplusin ang pusong bitin na bitin
Kahit ano'ng gawing lambing, 'di mo pa rin pansin

August 14, 2005

♥ nakita ko SIYA! ♥

(Oo nga pala, simula ngayon ay tagalog na ang gagamitin ko hanggang sa magtapos ang Agosoto. Tutal Buwan naman ng Wika. Medyo huli na ko pero hahabol pa rin! hehe) Ayun, medyo nakakainis kasi nag hang ang computer eh patapos na ako dapat dito sa sinusulat ko. Ngayon, kailangan ko nanamang ulitin! Hay, hayaan na nga natin. Masaya ako ngayon dahil nakita ko siya! :) Medyo nakaka asar nga lang siya. Biruin mo, nagbigay ako ng mensahe sa friendster niya eh hindi man lang nag reply. Pero, sige, palampasin na lang. hehe Sa bagay, baka 'di na niya ako naaalala. Kanina, nakita ko rin si Siya # 2 at Siya # 3. Wala akong gusto sa kahit na sino sa kanilang dalawa. Sa katunayan, medyo nakaka inis nga sila eh. Sila 'yung dalawang eepal-epal. Masyado atang brutal 'yung pagkakasabi ko. Ulitin natin, sila 'yung dalawang papansin. Sila 'yung tipong kung nasaan ka ay andun sila. Kung saan ka dadaan ay doon din sila dadaan kahit na masikip na. Kapag malapit ka sa kanila ay biglang lalakas ang kanilang mga boses. Matagal-tagal ko na ring hindi nakikita si Siya # 2 kaya laking gulat ko nang makita ko siya kanina sa may pinto ng simbahan. Hayun, naka tingin nanaman. Hanggang sa makalampas na kami sa kinatatayuan niya ay sinusundan pa rin kami ng tingin. Sa totoo lang, medyo nakakatakot at nakakainis! Parang stalker kasi ang dating niya. Matagal na siyang ganun. Hindi ko nga lang alam kung bakit. Hindi ko naman siya kilala. Si Siya # 3 naman ay mas epal, este papansin sa kanila. Siya naman 'yung biglang lalakas ang boses kapag malapit ka sa kanya. Hay, mga papansin talaga. Kung may kailangan sila, bakit hindi na lang itanong? Hindi 'yung parang mapapapansin sila. Nakaka irita!

Haaay...

Haaay...parang 'yun na lang masasabi ko. Sa totoo lang, 'di ba nakakapagod maghintay? 'Di ba? 'Di ba? Kaya nga hanga ako sa mga taong ang tatatag eh! Tulad na lamang ni Bea. Taon na ang binibilang niya sa kakahintay. Galing noh?! Pero parang susuko na rin siya. Nabasa ko ang blog niya at sinabi niyang hindi siya maaaring maghintay habang buhay. Totoo 'yun. Sa tingin ko rin naman ay hindi na tama ang maghintay ng habang buhay. Pero kanya-kanyang desisyon na rin 'yun. Haaay...........'yun lang. :)

UAAP na ulit!

Pangalawang round na ng eliminations! Kanina napanood ko ang laban sa pagitan ng FEU at UE! Ang galing ng UE! Biruin mo, natalo nila ang FEU! Unang pagkatalo ng FEU. Ang galing talaga! Hanep! Saludo ako! Sana makapasok sa final 4 ang FEU, UE/UP (alin sa dalawa), La Salle at Ateneo! Tapos ang championships ay La Salle at Ateneo! haha
Para exciting! Tapos mag chchampion ay La Salle! haha Sana.. :)

August 13, 2005

finally!!!

Exams are finally over! Yipee! I am sooo sooo happy! No more late nights for studying, no more memorization, no more stress, no more panic modes, and of course, first quarter is over! haha I am quite excited (and nervous) to see my grades. Especially in geom and in chem. Ooh, hope it's good! I think I'm going to fail computer. Whatever! At least exams are finally over and so is first quarter. I'll ,ake bawi na lang this second quarter. Promise! :) And if I forget, please do remind me. :)

the pc *bow*

Our pc crashed yet AGAIN. Damn this computer! All my files are gone, including one of Japoy's personal pic which I do not have a back up of! :( Oh well...nakakapang hinayang lang kasi. At least I saved the other pictures (including the one of Champ's and Sheldon's) in photobucket. But I lost one of Japoy's pics!!! Nevermind. As if I can return it.

why oh why?

Why are things sooo expensive? I bought a skirt awhile ago and it costs a thousand bucks! A thousand bucks for a skirt?! What's it made of?! I was supposed to buy a pair of blouse and skirt and a pair of high heeled sandals but thanks to that skirt I wasn't able to buy the sandals. tssss I think that if you have 500 bucks and you want to buy some things, you have to go to Divisoria or Baclaran. Seriously, that 500 pesos is already worthless. What is happening to the world? What is happening to the Philippines?

piano lessons!

I'm going to start taking piano lessons tomorrow! Yay! I've decided to continue my piano lessons after 7 years. haha I studied piano for 3 years when I was younger and I thought na sayang lang if I won't continue it. So there! :) Oh yeah, I'm also studying guitar but that's self study na! hihi :) I'm excited!!! :)

sige, kantahan muna!

Pansinin Mo
Juana


ngayon nandito na ako di na muling iiwan ka
pangako sayo di na magkakalayo
maniwala ka't magtiwala

ngunit di mo naman pinapansin mga tawag ko
di mo naman pinapansin mga sulat ko
'no ba talaga ang gusto mong gawin ko
lahat naman ay kayang ibigay sayo
kahit na mahirap basta't gusto mo
'no ba talaga para lang ako'y pansinin mo


sana nama'y maintindihan mo ako
lahat nito'y para sayo
nang ako'y lumayo
ikaw pa rin ang hanap ko
ang gusto ko'y sayo lamang


ngunit di mo naman pinapansin mga tawag ko
di mo naman pinapansin mga sulat ko
'no ba talaga ang gusto mong gawin ko
lahat naman ay kayang ibigay sayo
kahit na mahirap basta't gusto mo
'no ba talaga para lang ako'y pansinin mo
pansinin mo…


Kailan
MYMP


Bakit kaya nangangamba
Sa tuwing ika'y nakikita
Sana nama'y magpakilala
Ilang ulit nang nagkabangga
Aklat kong dala'y pinulot mo pa
'Di ka pa rin nagpakilala

Bawat araw sinusundan
'Di ka naman tumitingin
Ano'ng aking dapat gawin

Bakit kaya umiiwas
Binti ko ba'y mayroong gasgas
Nais ko lang magpakilala
Dito'y mayroon sa puso ko
Munting puwang laan sa 'yo

Maaari na bang magpakilala

Bawat araw sinusundan
'Di ka naman tumitingin
Ano'ng aking dapat gawin


Kailan (kailan), kailan mo ba mapapansin ang aking lihim
Kahit ano'ng aking gawin, 'di mo pinapansin
Kailan (kailan), kailan hahaplusin ang pusong bitin na bitin
Kahit ano'ng gawing lambing, 'di mo pa rin pansin


The Closer I Get to You
MYMP


The closer I get To You
The more you’ll make me see
By giving me all you got
Your love has captured me


Over and over again
I try to tell myself that
We could never be more than friends
And all the while inside
I knew it was real
The way you make me feel


Lying here in you arms
Time just seems to fly
Needing you more and more
Let's give love a try


Sweeter than sweeter love grows
And heavens there for those
Who fool the tricks of time
With hearts of love define
True love
In a special way

Every Little Things He Does Is Magic
MYMP


Though I tried before to tell him
All the feelings I have for him in my heart
Everytime that I come near him
I just loose my nerve as I've done from the start


Coz every little thing he does is magic
Every thing he does just turns me on

Even though my life before was tragic
Now I know my love for him goes on

Do I have to tell the story
Of the thousand rainy days since we first met
It's a big enough umbrella
But it's always me who ends up getting wet

I resolve to call him up
A thousand times a day
And ask him if he'll marry me
In some old fashioned way
But my silent fears have gripped me
Long before I reached the phone
Long before my tongue has stripped me
Must I always be alone


For All Of My Life
MYMP


Come and lay here beside me
I'll tell you how I feel
There's a secret inside me
I'm ready to reveal


To have you close, embrace your heart
with my love
over and over
These are things that I promise
my promise to you

For all of my life
you are the one, i will love you faithfully forever
all of my life you are the one
I'll give to you my greatest love
for all of my life.


Let me lay down beside you
There's something you should know
I pray that you decide to
open your heart and let me show
enchanted worlds of fairy tales
a wonderland of love

these are things that I promise
my promise to you

all of my life
with all of my heart
these are things that I promise

Could Be Wrong
MYMP


If I could hold your hand
Look into your eyes
Would you try to understand?
The things I'm gonna say

If I could show you boy
How much I feel for you
Would you turn around?
And tell me you feel the same way too


Could be wrong you know
Coming out the blue
I really have to say this
Baby I LOVE YOU


If I could get it right
And tell you face to face
Would you think that I am true?
Believe me when I say

I wanna let you know
I just don’t know the way
I wanna shout it out
Hear me when I say


These blues will always hang around
Until the moment I let it go
And let you know


I wanna let you know
I just don’t know the way
I wanna shout it out
Hear me when I say

Baby I love you
I wanna let you know
Baby I love you
This you oughta know


Aircon
Mayonnaise


Ang lamig, lamig dito...
O kay lamig ng aircon.

Araw-araw sinusugal,
Para lang matanaw,
at makita ang iyong mata,
na nakatingin sa iba.

O kay lamig, lamig dito...
O kay lamig, lamig-lamig, mo.

Sa iba?
Sa iba?
Ano ba ang meron sila?
Sa iba.


Wow!!! Ba't ganito mga kanta ng MYMP?! waaaaa :/ Sobrang patama naman ata! haha :) The best 'toh!

August 11, 2005

pics!!!

Okay, here are the pics of Champ and Sheldon from their gig in Big R. I know its way overdue but don't blame me! Blame Globe 'coz they have not been allowing my MMS to send in my email. Uhm, I still can't post Chino's and other's pics 'coz Karel didn't give the cd yet which contains them. Next time na lang ulit. Oh and please don't try stealing these pics. Thank you! :)

Image hosted by Photobucket.com
Okay, this was when we were waiting for hale...haha


Image hosted by Photobucket.com
Eto si Champ, kumakanta!!


Image hosted by Photobucket.com
Si Sheldon while signing autographs..swear, gwapo din 'toh!


Image hosted by Photobucket.com
Side view ni Sheldon! Gwapo pa rin kahit 'di kita ang mukha! haha


Image hosted by Photobucket.com
Eto pinaka hihintay ng lahat...si CHAMP!! gwapo!


Okay, Karel has the pics of Roll and Omnie. Don't worry, I'll try to post them ASAP. :)

August 09, 2005

i just realized

I just realized how blessed I really am. I learned that all of my problems which already seem too heavy for me are nothing compared to what others have. Awhile ago, I watched Wowowee and there were these kids who gathers garbage in order to have money. One of them even worked for his whole family since his parents doesn't have work. I just realized that I am blessed that food is not my problem when there others still need to think how they can eat for the next day. I realized how blessed I am that education is not a problem when there are those kids wanting to have education but unfortunately, they can't. I realized that despite all my problems, I still am so blessed. Think about it, we are all blessed in so many ways and we don't even notice it. We just realize these things when we see our lives better than others.

i'm turning insane

Okay, I've been memorizing 207 countries around the world and their fondly called names and I'm slowly losing my sanity. I've been studying for World History for hours. I still need to study for Geometry, (though I did start na) Arts, (the heck?!) and Music. Sheesh!!! I'm going to need sugar...sugar rush! I'm already feeling sleepy and no, I CAN'T sleep early! I will only sleep after I am done with this whole studying thing. Darn! Oh heck, I hope I can answer the exams smoothly tomorrow, if you know what I mean. I am totally, totally scared for tomorrow's exams. Please pray for me. :)

......

Happy? Uhh, yeah, sure (if that's what it should be). For me? No. Damn, ganito ba talaga 'toh? Halimbawa ay nakahanap ka ng magandang uri ng kabibe sa tabing dagat. Kinuha mo ito at hinawakan sa iyong mga kamay. Masaya ka na...sana. Pano ka magiging masaya kung 'yung kabibe na hawak mo sa kamay mo na akala mo ay hindi mawawala ay unti-unti na palang dumulas sa at pag-tingin mo, wala na pala? Tapos anong gagawin mo? Sasabihin mong kukuha ka na lang ng bagong kabibe. Ngunit habang naglalakad ka palayo naisip mo na baka hindi ka na makahanap ng mas gaganda pa sa kabibe mo. Isa pa, paglingon mo, ang kabibeng perpekto para sa iyo ay tinatapak-tapakan lang ng iba. Sinubukan mong balikan ang kabibe ngunit pag dating mo ay may nakapulot na nito. Aalis ka na sana ulit nang biglang iniwan ng taong nakadampot nito ang kabibe. Ano ang gagawin mo? Syempre, babalikan mo ito ulit at hahawakan sa iyong mga kamay. Gustong-gusto mo na hawakan ito ng mahigpit upang hindi na ito muling mahulog pa at upang maka-iwas na rin sa pananapak ng mga tao. Ngunit kaya mo bang higpitan ang hawak dito? Hindi, dahil alam mong masakit sa kamay kapag hinawakan mo ng napaka higpit ang kabibe. Isa pa, baka dahil sa pagkakahigpit sa hawak ay lalo itong mahulog. Ang tanong, kapag nahulog ba ulit ang kabibe ay babalikan mo pa? O hahayaan mo na lang ito sa may dalampasigan dahil alam mong doon naman siya nararapat? Pasensya na kung masyado akong matalinhaga. :)

August 08, 2005

my daily dose of vitamin

tssss. I just took my daily dose of vitamin. Actually, I'm still taking it right now. P*t*! Ayoko na talaga! Kailangan ba talagang araw-araw ko matikman to?! Mapait na masyado, nakakasawa na. Pero dahil vitamins nga, parang kahit ano gawin ako, talagang araw-araw matitikman at matitikman ko. Not unless I stop taking this vitamin and switch to another. Bakit ba ganito?! Ganito ba dapat?! Itigil ko na kaya to? Kaya ko ba? Kahibangan na ata to eh! Nakakainis na! Darn!

Bent Down
Hale


My conscience is hurting my ear
But im happy as long as you are
I hide if I can
I don’t care where I stand

As long as you are bent down

You never said what does it mean
Im speaking the same words again
But I will if you have to fall
Im here if you want me at all

Just as long as you are bent down

She feels im laid out for everything here
She keeps me away from this song of mine

I don’t know why this wont stop
Cause maybe it just wont stop
But it will if I hear you call
But maybe you don’t care at all

But at least you the one bent down

She feels im laid out for everything here
She keeps me away from this song of mine

You could be here
Or you can be here
As close as I can hold
Together as were told
We were the ones bent down

August 07, 2005

can i kill?!

I really really want to kill someone right now. Exams are just 2 days away and we still have a LOT of things to do. Okay, we were told to do this comic strip for Noli me Tangere for chapters 28-33 for us to have this plus 10 in our quarterly test. Sounds good?! Yeah, right. That is just so unfair! Some of our classmates only did this reporting about a chapter and it was as easy as ABC! And what do the rest need to do? A 6 chapter comic strip. Great, just great. Just what we need these days. Stress, stress and more stress. Darn! She is not making it any easier for us! Plus, I am so frustrated with this whole studying thing! I've been studying for Geom and Chem this whole day and it seems that whatever is in my brain right now is not enough for me to answer those long tests tomorrow. This is just so oh-so-terrific-superb-and-amazing! --not. Oh heck!!! Help me God.

warriors vs. tigers

I watched the game of UE vs. UST awhile ago and it was fun! It was so intense in the third quarter that there was this one time where about 6 or 7 players from both teams dived for the ball. haha It kept me laughing so hard! At first it was the guy form UE who was holding the ball then the one from UST tapped the ball away from the UE guy which made the ball roll down the floor. Then, another UE guy tried to save it followed by the UST guy and another UE guy. (the three were actually almost on top of each other) When the player from UST got hold of it, the ball slipped out of his hand and rolled again which made another UE player dive for the ball followed by another UST player. Then, the last UST player who dived tried to pass it to his team mate but to thank you to his great eye sight, he passed it to no one, the ball landing outside the court. haha After all those people diving, the ball just went outside. They just love the ball so much don't they? haha In the end, UE won against UST leaving them with 5 wins and 2 loses while UST has 1 win and 6 loses. UE will proceed to the 2nd round of eliminations but UST won't. awwwww Maybe next year? Oh yeah, La Salle has 4 wins and 3 loses making them have the 5th place for the first round of eliminations. At least they would still get in the second round and hopefully the final four and luckily the championships. :) Although I bet that FEU would win for this season. But who knows? Last season, Ateneo sweeped the first round of eliminations but never got the chance to go to the championship stage. Yeah, it's not how you start, it's how you end. I do hope La Salle wins this year. :)

August 06, 2005

aircon

Ganda ng song ng Mayonnaise!

Aircon
Mayonnaise


Ang lamig, lamig dito..
O kay lamig ng aircon.

Araw-araw sinusugal,
Para lang matanaw,
At makita ang iyong mata,
Na nakatingin sa iba.


O kay lamig, lamig dito..
O kay lamig, lamig-lamig mo..

Araw-araw sinusugal,
Para lang matanaw,
At makita ang iyong mata,
Na nakatingin sa iba.

Sa iba?
Sa iba?
Ano nga bang meron sila?
Sa iba?

please specify!

Okay, the next time you would let someone else buy something for you, please, please specify what you want before asking them to buy it. Sceiy asked me last night if I could buy a shirt for her well, friend. I said okay but I needed full details because I don't know nothing about her friend. I've never seen him before whatsoever. Sceiy just told me that he's as tall as her and about the same built as her kuya. As if I always see RJ (her kuya). So there, I couldn't do anything since I already said yes. She didn't specify what color or design and no exact size. I went to Pavi awhile ago with Karel hoping to get the job done in a few minutes. Turned out that I was wrong. We searched stores going back and forth for 3 hours! Imagine that! We had a hard time picking the right shirt because first, our supposed to be budget was only 300 because it was our own money but later found out that we would end up with nothing with 300 bucks. Second, we had no clue on what color we should choose nor what design her friend likes or dislikes. Third, we didn't know what size we were supposed to buy. Fourth, we knew nothing about guys and what they generally like in shirts. Fifth, Sceiy wanted us to buy in Bench but there was no good stuff in there. The solution: we called Nard up and I asked him to come over and help us. He went and even brought 2 of his friends along. (His other friend is Gerry, not sure of the spelling and the other one, the cute one, was not introduced to us! Darn! hehe) But first, he was the only one helping us out picking shirts but I didn't really trust his choices. Actually, he talked so well about the shirts he chose that he could pass for a salesman! hihi :) It was like: "Oh eto! 399 lang! murang mura na! Maganda pa 'yung kulay...bla bla bla" hehe Anyway, since I didn't trust his choices, he said that we should wait for his other friend (the cute one!) because he knows how to dress up well. When he showed up, I knew right there and then that he does make good choices on what to wear. Okay, we were supposed to go inside Human but he said he doesn't buy clothes there. He went inside Giordano! Gosh! Remember, we only had 300 bucks for budget!!! And because orange is sceiy's favorite color, Nard and his friends told us that the plain orange shirt was good. (okay, Karel and I thought it sucked and I even said that the person who would be wearing that will look like a walking orange) Then Nard and his friends got impatient and said they were still going to watch this movie bla bla bla. Where they of any help? Well, a little. They lead us into walking inside Giordano where we would eventually find a nice buy. So we let them go and we were discussing if we would buy that or not. We decided not to. BUT beside the orange shirt was a cute shirt, dark blue in color with tic tac toe thing printed on it and we thought that was really good! We bought it. The ending: A 500 buck shirt from Giordano. It's way past our budget buy hey, Sceiy will be paying us anyway! hihi So it's not from Bench and also pricey but Sceiy just asked me to buy for her so I'd buy what I want to. Also, she said ako na ang bahala. So there. The question if she would like our choice or not is still there but she can't do anything because we already bought it. So next time you're going to ask someone buy something for you, please specify. You don't know how hard it is to guess what you like.

studying for exams

Karel and I started studying for exams. We studied for Geom and Social. Still lots of studying to do!

August 05, 2005

headshot!

Okay, kumbaga 'pag binaril ka, headshot tawag dun! 'Pag naman sa darts bull's eye! ugh. Hate this. Ayoko na! Ayoko na! Ayoko na! But if I dont want it anymore, why do I keep on doing it?! Parang ayoko na gusto ko pa. Pwede ba 'yun?! Darn! Whatever!

exams

Exams are already nearing and I hate it. Imagine, we even have to take quarterly test for art!!! Duh! As if that is of any use. Good thing it will only be 10 items. (Weird noh?! Quarterly na 10 items lang! sheesh!) Then, first day will be Geometry, History, Arts and Music. Geometry and Social together?! Damn them!! Don't they know that Geometry is all about theorems and postulates and we have to study all the countries of the world, their capitals, fondly called names and location on the map for History?! Ugh. Damn!! (How many times have I said damn?!) We would have Filipino and Chemistry together with some other subjects for the second day of exams. Still not good. Grr! Third day would be English and some other subjects too. I think The last day of exams will be the most unstressful (though still stressful) day. BUT...there's a big BUT. We will be whole day on Friday because of the palarong Pinoy. As if exams are still not enough to make us tired.

improving

I'm happy to inform all of you that I am improving on my guitar thing! haha I'm so happy for myself! Take note, self study 'yun! I'm so proud! Doesn't hurt to be proud of yourself once in a while does it?! :) I can now play Kwarto by Sugarfree,(dali lang nun! hehe) Stay by Cueshe and Kung Wala Ka by Hale. Okay, I still can't finish playing the whole song but at least I can play the intro part and the chorus part. haha :) I'm going to start taking this thing seriously! :)

August 04, 2005

mang-aasar lang!!! hehehe

SI MIKHAELA MICHELLE ARAMBULO A.K.A MIKEE AY IN LOVE!!! *BOW* mwahahahaha

August 03, 2005

the saddest lines

Wow! We have this homework to write our saddest lines like what Pablo Neruda did and here's mine:

Why can't you see me in this empty room?
sitting alone, solely
hearing raindrops falling, leaves rustling
tears from my eyes keep falling down
rolling down my cheeks
even when I close my eyes you are there
now I know I am your casualty


Sounds familiar? Yeah, I got the other lines from my other poems. Oh well. hihi Hmmm...some of my classmates like MIKEE and CHAI said their lines were tagos! Meaning, they are in love! haha Actually, I know Chai was in love but now...I'm not really sure. But Mikee..hmmmm, I smell something fishy! haha IN LOVE SI MIKEE!!! :)